Çocuklar duygularını tanımayı ve ifade etmeyi öğrenmediklerinde,

sık sık öfke patlamaları, içe kapanma veya davranış problemleri gözlenebilir. Bu nedenle, çocukların duygusal dünyalarını anlamaları için rehberlik edilmesi gerekir. “Şu an üzgün hissediyor musun?” gibi açık uçlu sorularla çocuğun duygularını ifade etmesine fırsat verilmelidir.

Empati becerisi, duygusal zekanın önemli bir parçasıdır.

Çocuğun bir başkasının duygusunu anlaması ve ona göre tepki vermesi, hem sosyal hem ahlaki gelişimini destekler. Paylaşma, sıra bekleme, yardım etme gibi davranışlar empatiyle ilişkilidir.

Ayrıca, duygu farkındalığı kazanan çocuklar stresle başa çıkmayı da öğrenir.

Bu çocuklar daha dirençli olur, sorun çözme becerileri gelişir. Nefes egzersizleri, hikâye anlatımıyla duyguları işleme ve duygu panoları gibi araçlarla duygusal zeka gelişimi desteklenebilir.

Çocuğun duygusal gelişimi için

ona güvenli ve anlayışlı bir ortam sağlamak, duygularını bastırmak yerine kabul etmek gerekir. Bu tutum, çocuğun hem kendisiyle hem çevresiyle barışık bir birey olmasının temelidir.